เรื่องผีนั้นบางครั้งก็ไม่ได้เป็นเรื่องสยองไปทั้งหมดครับ เรื่องราวหักมุมที่สยองก็สยองไม่สุด แต่ก็ยังไม่หลุดจากความเป็นเรื่องผี ช่วงสถานการณ์ชวนเครียดแบบนี้ เราลองมาดูเรื่องผีฮา ๆ สักเรื่องสองเรื่องดีกว่าครับ
ผีที่หายไป
ผมเพิ่งเจอเรื่องประหลาดมา ขออนุญาตเอามาเล่านะครับ
ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณตี 2 ผมกำลังจะเข้านอนเลยล้มตัวลงบนเตียง ปิดไฟปุ๊บ ผีอำเลยครับ
แต่เคยเจอผีอำแบบขยับไม่ได้มาบ่อยแล้ว เลยคิดแค่ประมาณว่า “อีกแล้วเหรอเนี่ย” แค่นั้นในทีแรก แต่พอเหลือบมองไปในห้อง ก็ดันเห็นอะไรมัว ๆ สีขาว ๆ อยู่ตรงหน้าหน้าต่างที่หางตา
ขยับคอก็ไม่ได้ เลยทำได้แค่มองด้วยหางตา คิดในใจไปต่าง ๆ นา ๆ ว่า “นั่นอะไรฟระ” แต่พอเวลาผ่านไป ก้อนขมุกขมัวสีขาว นั้นก็ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ
พอเข้ามาใกล้จนพอจะเข้าใจว่าคืออะไร ก็เห็นชัด ๆ เลยครับว่าเป็นผู้หญิงผมยาวในชุดวันพีซแขนกุดสีขาว
จะดูหน้าก็มืดเกินไปจนมองไม่เห็นเลย เห็นแต่แขนที่ห้อยดิ่งลงและค่อย ๆ เดินใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ครับ
ถึงจะเจอผีอำขยับไม่ได้จนชินแล้วก็เหอะ แต่เห็นผีชัด ๆ แบบนี้ครั้งแรก ก็ตกใจสิครับ หัวใจเต้นตุบ ๆ ได้แต่ภาวนาในใจ “อย่าเข้ามานะเห้ย~”
ปกติเวลาผมจะนอน ผมจะเปิดเครื่องฟอกอากาศในค่อยนอนทุกครั้ง แถมยังวางไว้ระหว่างเตียงกับหน้าต่างพอดีด้วย
พอถึงตอนที่ผีตนนั้นเข้ามาใกล้กับเครื่องฟอกอากาศ ระยะไม่ถึง 1 เมตร
“เอี้ยเอ๊ย อย่าเข้ามาน้า~”
ตั้งจิตสื่อไปให้ถึงผี แถมพยายามจะหลับตาไม่มองเต็มที่ แต่อนิจจา หนังตาไม่ยอมขยับตามที่คิดเลย
ในสถานการณ์อย่างนี้ คงคิดว่า แค่หลับตาไม่มองก็สบายแล้ว กันสินะครับ แต่นั่นแหล่ะครับที่แปลก พอได้เห็นเข้าครั้งหนึ่งมันก็เหมือนโดนปักหมุดยึดไว้ พยายามจะหลับตายังไงหนังตาก็ไม่ปิดลงมาครับ
พอถึงตอนที่ผีตนนั้นมาตรงหน้าเครื่องฟอกอากาศพอดิบพอดี ก็เกิดเรื่องไม่น่าเชื่อขึ้น...
ผีตนนั้นถูกดูดจากทางขา หายเข้าไปในเครื่องฟอกอากาศเลยครับ...
ในเวลาเดียวกัน อาการผีอำผมก็หายเป็นปลิดทิ้ง
นี่มันอะไรกันแน่ครับ ผีนี่เป็นเหมือนควันหรือไงกันแน่?
เครื่องฟอกอากาศที่ผมใช้เป็นแบบที่ดูดอากาศเข้าทางด้านหน้า แล้วปล่อยอากาศที่ฟอกแล้วพร้อมประจุอิออนลบออกทางด้ายบน ผมเลยรีบเอาเครื่องฟอกอากาศไปที่หน้าต่าง เปิดหน้าต่าง หันเครื่องฟอกอากาศเอา “ไอ” ผีที่อาจจะโดนฟอกหลุดออกมาให้ถูกเป่าออกไปนอกห้องแทน แล้วค่อยกลับไปนอนต่อครับ
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้พบกับผีตนนั้นอีกเลย แต่ที่แน่ ๆ ถือได้ว่าเกิดเรื่องแปลกขึ้นในชีวิตผมแล้วครับ
เรื่องจากเน็ตโดยผู้ใช้ ID: QEt1PLeZ0
---------------------------
สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง นับประสาอะไรกับผีละครับ พลาดแบบนี้ก็มีเฮกันแน่นอน แต่แอบสงสัย ผีนี่เป็นอนุภาค PM2.5 หรือเปล่าครับ หรือว่าเครื่องฟอกอากาศจะสามารถขับไล่วิญญาณร้ายได้ด้วย? ไม่แน่นะครับ ผีอาจจะยังติดอยู่ในฟิลเตอร์ในเครื่องฟอกอากาศก็เป็นได้...
มาดูเรื่องต่อไปกันดีกว่าครับ
ผีเก๊กหน้ายิ้มชูนิ้วโป้ง
ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องสยองดีไม่สยองดีหรือเรื่องแนวอื่นดี แต่ก็จะขอเขียนเล่าประสบการณ์สุดล้ำของผมให้อ่านกันนะครับ
ทุกครั้งที่ผมไปไหว้สุสานของคุณยาย ผมจะซื้อหมั่นโถวเกาลัดและหมั่นโถวช็อคโกแลตที่คุณยายเคยชอบตอนที่ยังมีชีวิตไปวางเซ่นไหว้ท่านครับ แต่ข้าง ๆ สุสานของคุณยายมีสุสานเก่า ๆ ปกคลุมไปด้วยมอสส์ ที่ไม่มีทั้งกระถางธูปหรือเครื่องเซ่นใด ๆ เลย ผมเลยเอาหมั่นโถวที่ซื้อเกินมาวางเซ่นไว้ให้หนึ่งก้อนครับ
และปัญหาก็เริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้ครับ
ผมถูกผีอำตามรังควาญมาตั้งแต่ประมาณ 3 ปีก่อน ก็เคยคิดว่าอาจจะเพราะความเครียดจากงานครับ แต่ที่อพาร์ทเมนต์โทรม ๆ แห่งนี้ ผมมักจะโดนผีอำ ฝันเห็นผีผู้หญิงตาขาวผมทรงหน้าม้าสวมกิโมโนสีแดง ออกมาเดินวนรอบ ๆ ตัวผมที่นอนแล้วก็เข้ามาบีบคอ โดยจะปรากฏตัวตอนที่ผมนอนหลับอยู่เท่านั้นครับ
พอช่วงที่ฝันแบบนั้นถี่ ๆ ประมาณสัปดาห์ละ 3 ครั้ง ผมก็เริ่มไม่กล้านอนขึ้นมาเลยครับ เจ้านายและรุ่นพี่ก็บอกว่า ช่วงนี้โหมงานหนักไปนะ ไปพักซะบ้าง ผมเลยได้วันหยุดมาประมาณ 4 วัน ช่วงนั้นผมโทรมขนาดนั้นเลยครับ
พอมาลองคิดว่าต้นตอของอาการผีอำมาจากไหน ความคิดแว้บแรกที่เข้ามาในหัวก็คือ สงสัยจะเป็นเรื่องที่เอาของเซ่นไหว้ไปให้สุสานข้าง ๆ กระมั้ง บางทีผีที่นอนหลับอยู่ในสุสานคงไม่พอใจ มาบีบคอผมแบบ อย่ามายุ่งนะโว่ย อะไรงี้ก็เป็นได้...มั้ง
ตอนที่ผมกำลังคิดไปว่า ถ้ายังคงโดนผีอำต่อไปอีก คงต้องเลิกเอาของไปเซ่นสุสานข้าง ๆ เสียแล้วกระมั้ง แค่นั้นแหล่ะครับ ผมก็โดนผีอำแบบตอนที่นอนอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้ผมยังตื่นอยู่ ไม่ใช่ความฝันแน่นอนครับ เป็นผีผมหน้าม้าชุดกิโมโนสีแดงตนเดิม เข้ามาบีบคอผมอย่างน่าหวาดผวา
ทั้งกลัว ทั้งผิดวิสัย แถมจะแหกปากร้องก็ไม่มีเสียงออกมา...พูดอะไรงึมงำที่ผมฟังไม่ออกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมก็ได้แต่ทนรับต่อไป...
จากนั้นก็มีผีอีกตนผมยาวในชุดกิโมโนสีขาวปรากฏตัวขึ้น
พอกำลังคิดว่า นี่มันอะไรกันเนี่ย ยังไม่ทันจบ ผีในชุดกิโมโนสีขาวก็ทำหน้าตาดุดัน เตะผีหน้าม้าเข้าเปรี้ยงใหญ่จนปลิวเลยครับ
ผีหน้าม้าที่ถูกเตะจนปลิวถอยไปนั้นก็ทำหน้าหวาดกลัวกับหน้าตาอันดุดันของผีชุดกิโมโนสีขาว แล้วก็หายตัวไปทั้งอย่างนั้น
ผีตนที่เหลือมองลงมาที่ผมที่ยังหวาดกลัวอยู่ ต่อไปคงเป็นตาของผมสินะ... แต่พอนึกคำนั้นจบปุ๊บ ผีผู้หญิงตนนั้นกลับเก๊กหน้ายิ้มและชูนิ้วโป้ง พยักหน้าสองสามครั้งแล้วก็หายตัวไป
พอตื่นขึ้นในครั้งนั้น ผมกลับไม่รู้สึกเหนื่อยหอบหรือเหงื่อตกเลย จากนั้นก็ไม่ได้โดนผีอำไปพักหนึ่ง...
หลายสัปดาห์ถัดมา ผมก็โดนผีอำเข้าอีกครั้ง ยังเป็นผีหน้าม้าในชุดกิโมโนสีแดงมาเดินวนรอบ ๆ ...
อีกแล้วเหรอ ไม่เอาแล้ว ผมนึกในใจพร้อมความหวาดกลัว แต่สีหน้าของผีตนนั้นก็เปลี่ยนไปเป็นความหวาดกลัวแทนครับ
พอลองมองขึ้นด้านบน ก็พบผีในชุดกิโมโนสีขาว กำลังนั่งกอดอกอยู่บนโซฟาครับ เธอจ้องมองผีหน้าม้าด้วยสีหน้าอันแสนดุดันเหมือนเดิม
ผีหน้าม้ารีบหายตัวไปราวกับยอมแพ้ และผีในชุดกิโมโนสีขาวก็เก๊กหน้ายิ้มพร้อมชูนิ้วโป้งเหมือนเดิมและหายตัวไปในท่านั้น
แต่สิ่งที่ผมสังเกตเห็นได้ในตอนนั้นก็คือ ที่มุมปากของผีที่ปั้นหน้ายิ้มนั้นมีเศษหมั่นโถวที่กินเลอะติดอยู่นั่นเองครับ...
นับตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยโดนผีอำอีกเลย
ในปัจจุบัน ทุกครั้งที่ผมไปไหว้สุสานคุณยาย ผมจะจัดส่วนของเซ่นไหว้ไว้เซ่นสุสานข้าง ๆ ทุกครั้งไม่มีขาดครับ
ก็เป็นเรื่องที่ไม่แน่ใจว่าน่ากลัวหรือไม่น่ากลัวหรือพิลึกดีอย่างนี้แหล่ะครับ...
ขอจบเพียงแค่นี้ครับ
เรื่องจากเน็ตบนกระทู้ “มาลองรวมเรื่องสยองน่ากลัวแทบตายกันดูไหม” ข้อความที่ 331
---------------------------
โบราณเขาว่า คนดีผีคุ้ม อันนี้น่าจะจริงนะครับ ขนาดผีไม่มีญาติที่สุสานข้าง ๆ ยังมาคุ้มครองเลย สงสัยกลัวไม่ได้กินหมั่นโถว แต่แหม สุสานมีมอสส์ขึ้นนึกว่าจะเป็นคนโบราณ แต่ชูนิ้วโป้งแบบกดไลค์อย่างนี้ เดาไม่ถูกเลยนะครับว่าผีสมัยไหน
งั้นไว้พบกับเรื่องราวสยองขวัญหรือลี้ลับพิศดารกันใหม่ครั้งหน้านะครับ
อ่านบทความอื่นได้ที่นี่>>>เรื่องราวลี้ลับและสยองขวัญ
อ่านเรื่องผีฮาเฮ ตอนที่ 2
Comments