รายชื่อสัตว์ "ใกล้สูญพันธุ์" ในญี่ปุ่น ทําไมนากทะเลถึงกลายเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์?

ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีพื้นที่ที่ทอดยาวจากเหนือจรดใต้ และคุณสามารถเพลิดเพลินกับฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลง เช่น ดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ ความเขียวขจีในฤดูร้อน ใบไม้เปลี่ยนสี และทิวทัศน์ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะในฤดูหนาว นอกจากนี้ยังมีสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย เช่น ป่าไม้ ซาโตยามะ พื้นที่ชุ่มน้ํา และมหาสมุทร ดังนั้นจึงมีสิ่งมีชีวิตประมาณ 90,000 สายพันธุ์อาศัยอยู่ สัตว์และพืชเฉพาะถิ่นของญี่ปุ่นหลายชนิดก็อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้เช่นกัน แต่กล่าวกันว่ามี 3,772 สายพันธุ์ใกล้สูญพันธุ์ บางตัวเป็นสัตว์ที่ทุกคนคุ้นเคย เช่น นากทะเลและแมวป่าอิริโอโมเตะ มาดูสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ของญี่ปุ่นและที่มาที่ไปของการใกล้สูญพันธุ์กัน

สัตว์ใกล้สูญพันธุ์คืออะไร?

สัตว์ใกล้สูญพันธุ์คือสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูงมากที่จะหายไปจากโลกหรือสูญพันธุ์ไปแล้ว เพื่อทําความเข้าใจสถานะของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ทั่วโลกได้จัดทํารายชื่อในระดับสากลโดยสหภาพระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) รายการที่เรียกว่า Red List แสดงรายการสัตว์ป่าที่ใกล้สูญพันธุ์และเป็นตัวบ่งชี้ที่สําคัญ ในญี่ปุ่น กระทรวงสิ่งแวดล้อมได้จัดทําบัญชีสีแดงเพื่อประเมินระดับภัยคุกคามจากการสูญพันธุ์โดยแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ต่อไปนี้

หมวดหมู่บัญชีแดง: หมวดหมู่ของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์

* สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ (สัตว์ใกล้สูญพันธุ์)

อ้างอิง: ประกาศ Red List 2020 ของกระทรวงสิ่งแวดล้อม: https://www.env.go.jp/press/107905.html)

บัญชีแดงได้รับการทบทวนทุก ๆ ห้าปีโดยประมาณ ช่วยให้เราเข้าใจสถานะปัจจุบันของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์จัดลําดับความสําคัญของกิจกรรมการอนุรักษ์และเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์ใกล้สูญพันธุ์อย่างกว้างขวางเพื่อสร้างความตระหนักรู้ของสาธารณชน

สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในญี่ปุ่น

สัตว์ใกล้สูญพันธุ์แบ่งออกเป็นแปดประเภท เช่น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและสัตว์เลื้อยคลาน และมีการแนะนําหมวดหมู่สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ (CR+EN), IA (CR) ใกล้สูญพันธุ์ IB ใกล้สูญพันธุ์ (EN) และสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ II (VU) ที่อยู่ในหมวดหมู่สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ซึ่งรวมถึงนากทะเลยอดนิยมที่คุณคุ้นเคยและแมวป่าอิริโอโมเตะที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่นเท่านั้น

สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

แมวป่าอิริโอโมเตะ (CR)

ถิ่นที่อยู่: เกาะอิริโอโมเตะในหมู่เกาะยาเอะยามะ จังหวัดโอกินาว่าเท่านั้น

ลักษณะเฉพาะ: ตระกูลแมวมีลวดลายจุดทั่วร่างกายลําตัวยาวและหางหนา มีลักษณะเป็นเส้นสีขาวรอบดวงตาและจุกหูฟังกลม มีความยาว 50-60 ซม. และหนักประมาณ 4 กก. ดําน้ําจับปลาได้โดยไม่กลัว การสูญเสียที่อยู่อาศัยอันเนื่องมาจากการตัดไม้ทําลายป่าและการพัฒนา ตลอดจนอุบัติเหตุจราจรบนท้องถนน ทําให้ประชากรประชากรลดลง

นากทะเล (CR)

ถิ่นที่อยู่: ชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ น่านน้ําจํากัดของฮอกไกโดในญี่ปุ่น

ลักษณะ: ความยาวลําตัว 100-150 ซม. น้ําหนัก 22-45 กก. มีขนปุยและใช้หินทุบเปลือกหอย พวกเขากินอาหารทะเลเป็นหลัก เช่น เม่นทะเลและหอย และลักษณะการกินขณะนอนหงาย และการเคลื่อนไหวจับมือเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกกวาดไป เป็นสัตว์งที่น่ารักและเป็นที่นิยม แต่เนื่องจากการล่าเพื่อขนที่มากเกินไป นากทะเลจึงรวมอยู่ในบัญชีแดงไม่เพียงแต่ในญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังเป็นสัตว์บัญชีแดงทั่วโลกด้วย นากทะเลกําลังเผชิญกับความท้าทายมากมาย เช่น มลพิษทางทะเลและการสูญเสียที่อยู่อาศัย

อื่นๆ

พะยูง (CR), สิงโตทะเลญี่ปุ่น (CR), แมวป่าสึชิมะ (CR) เป็นต้น

นก

นกกระสา (CR)

ถิ่นที่อยู่: ในญี่ปุ่นส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเมืองโทโยโอกะจังหวัดเฮียวโงะ

ลักษณะเฉพาะ: นกอพยพขนาดใหญ่ที่ครั้งหนึ่งเคยพบเห็นในซาโตยามะทั่วญี่ปุ่น มีความยาวลําตัวประมาณ 120 ซม. และปีกกว้างประมาณ 200 ซม. ทั้งตัวเกือบขาวปลายปีกเป็นสีดําและจะงอยปากยาวและสีแดง มันชอบพื้นที่ชุ่มน้ํา เช่น นาข้าว และกินปลาและแมลง มีลักษณะเฉพาะในการสร้างรังที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ม. บนต้นไม้ ตั้งแต่สมัยโบราณไม่เพียง แต่ในญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงต่างประเทศด้วยที่มีตำนานเล่าต่อกันมาว่า "นกกระสาเป็นนกที่อุ้มทารกมาให้" เนื่องจากนกกระสาทํางานร่วมกันเพื่อเลี้ยงดูลูก จึงถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของ "การเลี้ยงดูลูก" และ "ความรักในครอบครัว" และเนื่องจากพวกมันชอบสถานที่ที่สะอาด ภาพลักษณ์ของพวกมันจึงเป็น "นกที่อุ้มลูก"

เนื่องจากการจับปลามากเกินไป นาข้าวที่ลดลง และการใช้ยาฆ่าแมลง จํานวนสิ่งมีชีวิตที่กินนกกระสาจึงลดลง และนกกระสาป่าก็สูญพันธุ์ในญี่ปุ่นในปี 1971 ต่อจากนั้น อันเป็นผลมาจากกิจกรรมการอนุรักษ์ เช่น การเพาะพันธุ์เทียมและการปล่อยนก นกกระสาป่าได้ฟื้นตัวจนถึงจุดที่สามารถแพร่พันธุ์ได้ ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในเมืองโทโยโอกะ จังหวัดเฮียวโงะ

โทกิ (CR)

ถิ่นที่อยู่: เมืองซาโดะ จังหวัดนีงาตะในญี่ปุ่น ฯลฯ

ลักษณะ: สภาพร่างกายประมาณ 75 ซม. ร่างกายเกือบขาวมีจะงอยปากยาวและมีปลายสีแดง เคยอาศัยอยู่ในนาข้าวและพื้นที่ชุ่มน้ําทั่วญี่ปุ่น แต่เนื่องจากการจับขนมากเกินไปจํานวนสิ่งมีชีวิตที่กินลดลงเนื่องจากการลดลงของนาข้าวและการใช้ยาฆ่าแมลง อย่างไรก็ตาม มีการยืมบุคคลจากประเทศจีน และมีการส่งเสริมกิจกรรมการอนุรักษ์ เช่น การเพาะพันธุ์เทียมและการปล่อยนก ปัจจุบันส่วนใหญ่อยู่ในเมืองซาโดะจังหวัดนีงาตะนกโทกิป่าได้ฟื้นตัวจนถึงจุดที่พวกมันผสมพันธุ์อีกครั้ง

อื่นๆ

นกกระจอก (EN), นกกระจอกท้องเหลือง (CR), ยมบิลควินา (CR), นกกระจอกทะเล (CR) เป็นต้น

สัตว์เลื้อยคลาน

งูมิยาโคคานะ (CR)

ถิ่นที่อยู่: เมืองมิยาโกะจิมะ จังหวัดโอกินาว่า (มิยาโกะจิมะ เกาะอิเคมะ เกาะอิราบุ โอคามิจิมะ ฯลฯ)

ลักษณะ: เฉพาะถิ่นของญี่ปุ่น ความยาวลําตัวประมาณ 20-30 ซม. และโดดเด่นด้วยลําตัวเรียวและสีเขียวสดใส มันอาศัยอยู่ในทุ่งหญ้าและป่าไม้และกินแมลง การฉีดพ่นยาฆ่าแมลงการล่าสัตว์โดยสายพันธุ์ที่ไม่ใช่สัตว์พื้นเมืองและการรวบรวมและการจับปลามากเกินไปเพื่อวัตถุประสงค์ในสัตว์เลี้ยง

เต่าทะเลหัวค้อน (EN)

ถิ่นที่อยู่: ในญี่ปุ่นส่วนใหญ่อยู่บนชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก

ลักษณะเฉพาะ: มีกระดองสีน้ําตาลแดง รูปร่างอ้วน และหัวใหญ่เมื่อเทียบกับลําตัวเมื่อเทียบกับเต่าทะเลชนิดอื่น พวกมันใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในทะเลและขึ้นฝั่งบนชายหาดเมื่อวางไข่เท่านั้น นอกเหนือจากการจับปลามากเกินไปเพื่อหาอาหารและงานฝีมือแล้ว ยังใกล้จะสูญพันธุ์เนื่องจากแหล่งวางไข่ลดลงเนื่องจากการพัฒนาชายฝั่งและความเสื่อมโทรมของที่อยู่อาศัยเนื่องจากมลพิษทางทะเล

อื่นๆ

เต่าทะเลเขียว (VU) เป็นต้น

สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ

ซาลาแมนเดอร์ยักษ์ (VU)

ถิ่นที่อยู่: แม่น้ําบางสายของฮอนชู ชิโกกุ และคิวชู

ลักษณะเฉพาะ: เป็นสัตว์เฉพาะถิ่นของญี่ปุ่น เป็นหนึ่งในสัตว์สะเทินน้ําสะเทินบกที่ใหญ่ที่สุดในโลก หรือที่เรียกว่า "ฟอสซิลที่มีชีวิต" เนื่องจากลักษณะของมันเกือบจะเหมือนกับฟอสซิลที่พบในสวิตเซอร์แลนด์เมื่อ 30 ล้านปีก่อน สภาพร่างกายสูงสุดอยู่ที่ประมาณ 1.5 เมตร แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาไม่พบบุคคลขนาดใหญ่ มีผิวสีน้ําตาลอมน้ําตาลมีจุดดํา และมีลักษณะปากใหญ่และตาเล็ก มันออกหากินเวลากลางคืนและอาศัยอยู่ในต้นน้ําของแม่น้ํา ว่ากันว่ามีอายุขัยใกล้เคียงกับมนุษย์

เนื่องจากการทําลายล้างที่เกิดจากการพัฒนาของแม่น้ําที่เป็นที่อยู่อาศัยและการเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมอันเนื่องมาจากมลพิษทางน้ําประชากรจึงลดลงและใกล้จะสูญพันธุ์ ในปี 1952 ซาลาแมนเดอร์ยักษ์ได้รับการกําหนดให้เป็นอนุสรณ์สถานทางธรรมชาติพิเศษของญี่ปุ่น ดังนั้นบุคคลใดก็ตามในประเทศจึงได้รับการคุ้มครอง

อื่นๆ

แอบซาลาแมนเดอร์ (CR) เป็นต้น

ปลากร่อยและน้ําจืด

ทานาโกะ (EN)

ถิ่นที่อยู่: ส่วนต่างๆ ของญี่ปุ่น

ลักษณะเฉพาะ: ทานาโกะเป็นปลาน้ําจืดเฉพาะถิ่นของญี่ปุ่นและเป็นที่นิยมในด้านรูปลักษณ์ที่สวยงามและระบบนิเวศที่เป็นเอกลักษณ์มาตั้งแต่สมัยโบราณ จนกระทั่งเมื่อไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา มันถูกกระจายไปตามแม่น้ําและทะเลสาบทั่วญี่ปุ่น ความยาวลําตัวประมาณ 5-10 ซม. สีและลวดลายของร่างกายแตกต่างกันไปตามสายพันธุ์ และตัวผู้จะมีสีสดใสที่เรียกว่าสีแต่งงานในช่วงฤดูผสมพันธุ์ วิธีการวางไข่ของ tanago นั้นแปลกประหลาด เนื่องจากมีโอกาสน้อยที่จะถูกโจมตีโดยศัตรูต่างชาติและสามารถรับน้ําจืดได้เสมอพวกมันจึงวางไข่ในฝาสองฝา

คาดว่าเกิดจากการสูญเสียที่อยู่อาศัยอันเนื่องมาจากงานปรับปรุงแม่น้ําและการพัฒนาพื้นที่เพาะปลูก และการเสื่อมโทรมของที่อยู่อาศัยเนื่องจากการล่าสัตว์และมลพิษทางน้ําโดยสายพันธุ์ที่ไม่ใช่สัตว์พื้นเมือง นอกจากนี้เนื่องจากจํานวนสองฝาที่จําเป็นสําหรับการวางไข่ของทานาโกะลดลงทานาโกะหลายสายพันธุ์จึงใกล้จะสูญพันธุ์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

ปลาไหลสองเขา (EN)

ถิ่นที่อยู่: เอเชียตะวันออกรวมถึงญี่ปุ่น ในญี่ปุ่น แม่น้ําทางฝั่งแปซิฟิกของฮอนชูทางตะวันตกของภูมิภาคคันโต ทะเลเซโตะใน และชายฝั่งตะวันตกของคิวชู

คุณสมบัติ: ความยาวตัวเครื่องสูงสุด 1.3 ม. มีลําตัวยาวและผิวลื่นไหล ในญี่ปุ่นมีประเพณีการกินปลาไหลใน "วันวัวดิน" มาตั้งแต่สมัยโบราณ ปลาไหลตัวนั้นคือปลาไหลนิฮอน ปลาไหลสองเขาเป็นแหล่งประมงที่สําคัญสําหรับอาหาร

เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิน้ําทะเลและกระแสน้ําในมหาสมุทรอันเนื่องมาจากภาวะโลกร้อน ซึ่งส่งผลกระทบอย่างมากต่อเส้นทางการอพยพของปลาไหลสองเขา การลักลอบล่าสัตว์และการลักลอบนําเข้าปลาวัยอ่อนมากเกินไป และการสูญเสียที่อยู่อาศัยเนื่องจากการพัฒนาแม่น้ําและการก่อสร้างเขื่อน ในปี 2014 ปลาไหลญี่ปุ่นถูกกําหนดให้เป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในบัญชีแดงของสหภาพระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) ในญี่ปุ่นกระทรวงสิ่งแวดล้อมกําหนดให้เป็นสายพันธุ์ IB ที่ใกล้สูญพันธุ์ในปี 2013 การสูญพันธุ์ของปลาไหลนิฮงคุกคามที่จะกวาดล้างวัฒนธรรมการกินปลาไหลของญี่ปุ่นในวันวัวเพื่อโลก การปกป้องปลาไหลนิฮองนําไปสู่การอนุรักษ์วัฒนธรรมญี่ปุ่น

อื่นๆ

ปลาแซลมอน Sockeye (CR), ปลาแซลมอนญี่ปุ่น (CR) เป็นต้น

แมลง

ด้วงกวางยักษ์ (VU)

ถิ่นที่อยู่: อาศัยอยู่ในพุ่มไม้ตั้งแต่ฮอกไกโดไปจนถึงคิวชู

ลักษณะเฉพาะ: เรียกอีกอย่างว่า "ราชาแห่งกวาง" เนื่องจากรูปลักษณ์ที่สง่า เป็นด้วงกวางขนาดใหญ่ที่เป็นตัวแทนของญี่ปุ่น เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในตระกูลด้วงกวาง ความยาวลําตัวสูงถึง 80 มม. สําหรับตัวผู้และสูงถึง 50 มม. สําหรับตัวเมีย มีลําตัวสีดํามันวาวและโดดเด่นด้วยกรามที่หนาและใหญ่ ให้ความรู้สึกที่ทรงพลัง ออกหากินเวลากลางคืนและกินน้ํานมเช่นไม้โอ๊คและเคอร์คัส

ความเสี่ยงของการสูญพันธุ์เพิ่มขึ้นเนื่องจากการสูญเสียที่อยู่อาศัยเนื่องจากการตัดไม้ทําลายป่าและการจับปลามากเกินไปเพื่อวัตถุประสงค์ในสัตว์เลี้ยง

ทากาเม (VU)

ถิ่นที่อยู่: ริมน้ํา เช่น นาข้าวในส่วนต่างๆ ของญี่ปุ่น

ลักษณะ: ความยาวลําตัวประมาณ 4-7 ซม. ตัวเมียมีขนาดใหญ่กว่าหนึ่งขนาดและโดดเด่นด้วยลําตัวรูปไข่แบนขนาดใหญ่และขาหน้าที่ทรงพลัง พวกมันใช้ขาหน้าคล้ายเคียวเพื่อกินกบ โลช และอาหารอื่นๆ ในอดีตมักพบเห็นได้ทุกที่ในญี่ปุ่น

ความเสี่ยงของการสูญพันธุ์เพิ่มขึ้นเนื่องจากการลดลงของที่อยู่อาศัยเนื่องจากการพัฒนาของนาข้าวการเสื่อมโทรมของที่อยู่อาศัยเนื่องจากอิทธิพลของสายพันธุ์ที่ไม่ใช่สัตว์พื้นเมือง (เช่นกั้งอเมริกัน) และกั้งจํานวนมากที่ถูกจับเพื่อขาย

อื่นๆ

เก็งโกโร่ (VU) เป็นต้น

สัตว์ทะเลเปลือกแข็งบนบกและหอยเละ

มาเมทานิชิ (CR)

ถิ่นที่อยู่: จากฮอนชูถึงคิวชู

ลักษณะ: หอยทากน้ําจืดขนาดเล็กเฉพาะถิ่นของญี่ปุ่น เปลือกยาวประมาณ 13 มม. และเส้นผ่านศูนย์กลาง 7 มม. เปลือกมีสีเหลืองอมน้ําตาลอ่อนมีเงาหมองคล้ํา มันอาศัยอยู่ในพืชน้ําที่มีน้ําแร่และน้ําใต้ดินที่แทบไม่มีกระแสน้ําหรือในแหล่งน้ําที่มีกรวด เป็นสิ่งมีชีวิตที่เสี่ยงต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมและกินสาหร่ายขนาดเล็ก

ว่ากันว่าสาเหตุเกิดจากการลดลงของที่อยู่อาศัยเนื่องจากการปรับปรุงแม่น้ําและการพัฒนาพื้นที่เกษตรกรรม และการเสื่อมสภาพของคุณภาพน้ําเนื่องจากสารกําจัดวัชพืชและน้ําเสียในครัวเรือน

หอย (VU)

ถิ่นที่อยู่: ชายฝั่งญี่ปุ่น (พื้นที่การผลิตหลัก: อ่าวอิเสะ ชายฝั่งทะเลเซโตะใน หาดคุจูคุริ จังหวัดชิบะ ฯลฯ)

ลักษณะเฉพาะ: มีรูปทรงสามเหลี่ยมโค้งมนและเปลือกสีขาวหรือสีน้ําตาลแดง อาศัยอยู่ในน้ําตื้นและพื้นที่โคลนทรายที่มีน้ําจืดไหล เป็นหอยสองฝาที่ขาดไม่ได้สําหรับวัฒนธรรมอาหารของญี่ปุ่น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเสน่ห์มงคลที่ขาดไม่ได้สําหรับเทศกาลฮินะ นอกจากนี้ยังใช้สําหรับเกม "Shell Matching" จากยุคเฮอัน การจับคู่เปลือกหอยเป็นเกมที่นำเปลือกหอยจำนวนมากเรียงกันเพื่อค้นหาเปลือกที่พอดีกับเปลือกเดียว ตั้งแต่สมัยโบราณได้สร้างสีสันให้กับชีวิตของผู้คนในฐานะวัฒนธรรมของมิยาบินะ เนื่องจากเปลือกหอยทั้งสองทับซ้อนกันอย่างสมบูรณ์แบบจึงได้รับการยกย่องว่าเป็นสัญลักษณ์ของ "ความสามัคคีในชีวิตสมรส" มานานแล้ว

ประชากรลดลงอย่างรวดเร็วเนื่องจากการเสื่อมสภาพของสภาพแวดล้อมที่ราบน้ําขึ้นน้ําลงและมลพิษทางน้ําเนื่องจากการถมที่ดิน

อื่นๆ

หอยแมลงภู่อีกา (EN) เป็นต้น

สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังอื่นๆ

ปูเกือกม้า (CR+EN)

ถิ่นที่อยู่: อาศัยอยู่ในพื้นที่ชายฝั่งของเอเชียตะวันออกรวมถึงญี่ปุ่น ในญี่ปุ่น พื้นที่ชายฝั่งทะเล เช่น ทะเลเซโตะในและคิวชูตอนเหนือ

ลักษณะเฉพาะ: มีความยาวประมาณ 60 ซม. และมีกระดองแข็งเหมือนหมวกกันน็อคและหางแหลมคมเหมือนดาบ ปูเกือกม้าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตอยู่มา 200 ล้านปี ก่อนยุคไดโนเสาร์ ด้วยเหตุนี้จึงเรียกอีกอย่างว่า "ฟอสซิลที่มีชีวิต" แม้ว่าจะมีคําว่า "ปู" อยู่ในชื่อ แต่ก็ไม่ใช่ปู แต่จัดเป็นสัตว์ขาปล้องเหมือนแมลงปอและจักจั่น ปัจจุบันยังกล่าวกันว่าเป็นสมาชิกของตระกูลแมงมุม

ที่ราบน้ําขึ้นน้ําลงตื้นในที่อยู่อาศัยถูกเรียกคืนเพื่ออุตสาหกรรมและการเกษตร และที่อยู่อาศัยก็ลดลง

กั้งสองเขา (VU)

ถิ่นที่อยู่: ลําธารบนภูเขาและน้ําพุในจังหวัดฮอกไกโด อาโอโมริ อิวาเตะ และอาคิตะ

ลักษณะ: ความยาวลําตัว 5-6 ซม. สีลําตัวเป็นสีน้ําตาลอมน้ําตาลและมีขนาดเล็กกว่ากั้งอเมริกัน เป็นพืชเฉพาะถิ่นของญี่ปุ่นและออกหากินเวลากลางคืน และว่ากันว่าน้ําสะอาดในที่ที่กั้งสองเขาอาศัยอยู่ เพราะมันกินพืชน้ํา ใบไม้ที่ตายแล้วที่ตกลงไปในน้ํา แมลงที่ตายแล้วและปลาตัวเล็ก ๆ เนื่องจากสามารถอยู่ได้เฉพาะที่อุณหภูมิน้ําต่ําต่ํากว่า 13-20 องศาประชากรจึงลดลงเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิของน้ําอันเนื่องมาจากผลกระทบของภาวะโลกร้อนและมลพิษทางน้ํา เนื่องจากอาศัยอยู่ในสถานที่ที่มีคุณภาพน้ําสะอาดเท่านั้น นอกจากนี้ยังเป็นเพราะความจริงที่ว่าพวกมันถูกกีดกันจากที่อยู่อาศัยโดยสายพันธุ์ที่ไม่ใช่สัตว์พื้นเมือง

อื่นๆ

ปูมะพร้าว (VU) เป็นต้น

การปกป้องสัตว์ใกล้สูญพันธุ์

ในบทความนี้ เราได้แนะนําสถานการณ์ปัจจุบันของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่นและสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย มีสาเหตุมากกว่าหนึ่งสาเหตุ ได้แก่ ภาวะโลกร้อน การตัดไม้ทําลายป่า ผลกระทบของการพัฒนา มลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม และผลกระทบของสายพันธุ์ที่รุกราน

ทําไมคุณไม่เริ่มทําในสิ่งที่คุณทําได้ในวันนี้เพื่อทิ้งสิ่งมีชีวิตที่หลากหลายไว้สําหรับอนาคตล่ะ?

สนใจประเด็นด้านสิ่งแวดล้อม

• ใช้ข่าวสาร หนังสือ และอินเทอร์เน็ตเพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์และปัญหาสิ่งแวดล้อม สนใจธรรมชาติรอบตัวคุณและสังเกตสิ่งมีชีวิต
• เข้าร่วมกิจกรรมที่จัดโดยองค์กรอนุรักษ์ธรรมชาติเพื่อทําความเข้าใจให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

สิ่งที่คุณสามารถทําได้ในชีวิตประจําวัน

• เลือกผลิตภัณฑ์ที่ทําจากวัสดุรีไซเคิลหรือมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมต่ํา
• ประหยัดไฟฟ้าและน้ํา: ใช้ไฟฟ้าและน้ําอย่างระมัดระวังเพื่อลดการใช้ที่สิ้นเปลือง
• แยกและรีไซเคิลขยะอย่างแข็งขัน เมื่อออกจากจุดชมธรรมชาติ ก็อย่าลืมนำขยะติดตัวไปด้วย
• ซื้อวัตถุดิบในท้องถิ่นอย่างแข็งขันและลดพลังงานที่จําเป็นสําหรับการขนส่ง มุ่งมั่นเพื่อลดการสูญเสียอาหาร
• งดใช้ถุงพลาสติกและขวดพลาสติก และพกกระเป๋าหรือขวดของคุณเอง
• อย่าปล่อยสัตว์เลี้ยงและสายพันธุ์แปลกใหม่สู่ธรรมชาติ
• ห้ามสัมผัสหรือให้อาหารสัตว์ป่า
• ใช้ระบบขนส่งสาธารณะ ใช้จักรยาน