【รวมรวม 47 จังหวัดของญี่ปุ่น: วาคายามะ】กินส้มมิคังได้ไม่อั้น เจอแพนด้าได้ไม่อั้น! การเดินทางทัศนศึกษาสมัยเด็กนั้นก็ไปยังแหล่งมรดกโลก

ญี่ปุ่นมีทั้งหมด 47 จังหวัด

เช่นเดียวกับที่ภูมิทัศน์เมือง กิจกรรม และของอร่อยก็แตกต่างกันไปตามภูมิภาค ลักษณะจำเพาะของคนในท้องถิ่นก็แตกต่างกันไป ในซีรี่ส์นี้ เราจะเจาะลึกถึงสถานการณ์ในท้องถิ่นของแต่ละจังหวัดโดยแนะนำเสน่ห์ของแต่ละจังหวัดและสิ่งที่มีอยู่ในท้องถิ่นมาให้ทราบกันค่ะ

ครั้งนี้ เราจะโฟกัสไปกันที่จังหวัดวาคายามะในภูมิภาคคันไซ ซึ่งตั้งอยู่บนคาบสมุทรคิอิค่ะ มาเรียนรู้ร่วมกันเกี่ยวกับจังหวัดวาคายามะที่มีชื่อเสียงจากน้ำพุร้อนชิราฮามะที่ผุดออกมาจากใต้ดินนานกว่า 1350 ปี สวนสนุก Adventure World ปราสาทวาคายามะ และอื่นๆ อีกมากมายค่ะ!

ชาววาคายามะคิดว่าส้มมิคังไม่ใช่สิ่งที่ต้องใช้เงินซื้อ แต่ได้รับจากเพื่อนบ้านต่างหาก!

ส้มแมนดารินหรือ 'มิคัง' ในภาษาญี่ปุ่นจากจังหวัดวาคายามะ เรียกกันว่า "คิชูมิคัง" ค่ะ จากข้อมูลของกระทรวงเกษตร ป่าไม้ และประมง การเก็บเกี่ยวส้มมิคังในจังหวัดวาคายามะในปีงบประมาณ 2022 อยู่ที่ประมาณ 150,000 ตัน ถือเป็นอันดับหนึ่งในญี่ปุ่นเป็นเวลา 19 ปีติดต่อกัน!

ในจังหวัดวาคายามะ เนื่องจากสภาพอากาศที่อบอุ่นและพื้นที่ลาดเอียงที่มีการระบายน้ำได้ดี และเทคโนโลยีการผลิตระดับสูงที่สั่งสมมาหลายปี ทำให้ส้มมิคังอุดมไปด้วยน้ำในผลส้มและมีความหวานและความเปรี้ยวที่สมดุล จึงมีการปลูกกันมากในจังหวัดวาคายามะค่ะ นอกจากนี้ยังมีส้มมิคังหลากหลายชนิด อย่างเข่น โกคุวาเสะ (極早生 / Gokuwase - มิคังที่ออกผลก่อนฤดูเร็วมาก) ในเดือนกันยายน ตามด้วยมิคังแบบวาเสะ (早生 / Wase - มิคังก่อนฤดู) ในเดือนพฤศจิกายน มิคังนาคาเตะ (中生 / Nakate - ออกตามฤดู) ในเดือนธันวาคม และ ส้มมิคังที่เก็บเกี่ยวและบ่มไว้ในเดือนกุมภาพันธ์ ทำให้คุณสามารถเพลิดเพลินกับส้มมิคังแสนอร่อยได้ตลอดทั้งปีค่ะ

ในจังหวัดวาคายามะที่มีส้มสายต่างๆ ให้สามารถรับประทานได้ตลอดทั้งปี ดูเหมือนว่าจะมีชาวจังหวัดจำนวนมากที่ได้รับกล่องของฝากติดไม้ติดมือที่เต็มไปด้วยส้มจากเพื่อนบ้านหรือญาติที่เป็นเกษตรกรส้มอยู่บ่อยครั้งค่ะ สำหรับชาวจังหวัดแล้ว ส้มไม่ใช่สิ่งที่ต้อง "ซื้อ" แต่เป็นสิ่งที่ "ได้รับ" แม้ว่าชาวจังหวัดเองก็ซื้อส้มไปฝากเป็นของขวัญ แต่ก็มีชาวจังหวัดจำนวนมากที่บอกว่าไม่เคยซื้อส้มเพื่อการบริโภคประจำวันที่บ้านตัวเองเลยด้วยค่ะ

นอกจากนี้ เนื่องจากชาววาคายามะมักจะได้รับส้มมิคังจากเพื่อนบ้านและญาติๆ ทำให้ปริมาณการบริโภคต่อคนในจังหวัดมีค่าสูงมาก มีบางคนที่กินมากกว่า 20 ลูกต่อวันด้วยค่ะ! แม้ว่าคิชูมิคังจะมีขนาดเล็กและง่ายต่อการรับประทาน แต่ตัวเลขการบริโภคที่ปรากฏก็ยังคงถือว่ามากมายมหาศาลอยู่ดีค่ะ

วิธีการปอกส้มของชาววาคายามะที่เรียกว่า "การปอกแบบอาริดะ"

ในทางกลางของจังหวัดวาคายามะ ซึ่งก็คือแถบอาริดะที่มีการปลูกส้มมิคังอย่างมาก มีวิธีการปอกส้มมิคังแบบดั้งเดิมที่ชาวบ้านนิยมทำกันมาช้านานค่ะ วิธีการปอกนี้เรียกว่า "การปอกแบบอาริดะ" (การปอกแบบวาคายามะ) ซึ่งมีขั้นตอนดังนี้ค่ะ

1. ขั้นแรก บิส้มมิคังทั้งเปลือกเป็นสองซีกโดยใช้นิ้วโป้งทั้งสองข้างจิกจากด้านบนของผลส้มฝั่งที่ไม่มีก้าน (อย่าบิจากฝั่งที่มีก้าน!)
2. แยก 2 ซึกจากขั้นที่ ① อีกครึ่งหนึ่งเพื่อแบ่งส้มมิคังเป็น 4 ส่วนเท่ากัน
3. กินเนื้อส้มมิคังซีกที่แยกไว้โดยลอกมันออกจากเปลือกจากด้านที่มีก้าน

เนื่องจากคุณสามารถปอกเปลือกออกได้โดยไม่ทำให้มือสกปรกและยังสามารถเอาส่วนที่ไม่ต้องการออกได้อย่างไม่เปื้อนมือด้วยค่ะ วิธีการทานส้มมิคังแบบนี้เป็นที่นิยมในหมู่ชาววาคายามะที่นิยมทานส้มมิคังกันเป็นปริมาณมากค่ะ!

วิธีเลือกส้มมิคังของชาววาคายามะ

นอกจากนี้ เมื่อเลือกส้มมิคังที่อร่อย ชาวจังหวัดจะมองหา ① ผลส้มที่มีสีเข้ม ② เปลือกบาง และ ③ ขนาดตามขนาดกลาง (จากมาตราฐาน L, M, S) ขนาดของส้มโอมีตั้งแต่ขนาดเล็กที่เรียกว่า "โคะดามะ" (小玉 / kodama - 2S, 3S) ถึงขนาดใหญ่ที่เรียกว่า "โอดามะ" (大玉 / oodama - 2L, 3L) และรสชาติของโอดามะ มักจะไม่เข้มข้นเท่าโคะดามะ (เนื่องจากมีน้ำเยอะกว่า) หากคุณต้องการทานส้มมิคังที่มีความสมดุลระหว่างความอร่อยและรสชาติ การอ้างอิงวิธีการเลือกของชาววาคายามะแบบนี้ก็เป็นความคิดที่ดีค่ะ

ถ้าคุณมีโอกาสไปเที่ยววาคายามะในการเดินทางไปญี่ปุ่น อย่าลืมเลือกซื้อส้มอร่อยๆ ตามสไตล์วาคายามะและลองปอกส้มแบบอาริดะดูนะคะ!

ทัศนศึกษาเดินทางไกลคือไปเยี่ยมชมแหล่งมรดกโลก โคยะซัน⁉ การเข้าร่วมการแข่งขันเขียนพู่กันก็เป็นข้อบังคับ

เมื่อพูดถึงแหล่งมรดกโลกในจังหวัดวาคายามะ ก็ต้องนึกถึงโคยะซังกันค่ะ โคยะซัง ซึ่งถูกก่อตั้งโดยพระครูโคโบะไดชิ (ปรมาจารย์คูไค) เมื่อ 1200 ปีที่แล้ว มีชื่อเสียงในฐานะสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพุทธศาสนาสายชิงงอน เป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวจากทั่วประเทศและต่างประเทศชอบมาเยี่ยมชมค่ะ แต่สำหรับคนในจังหวัดวาคายามะแล้ว มันยังเป็นจุดหมายปลายทางสำหรับกิจกรรมนอกหลักสูตรและการเดินทางไกลทัศนศึกษาด้วยค่ะ

ในโรงเรียนในจังหวัดวาคายามะ การเดินทางไกลไปทัศนศึกษามักจะเกี่ยวข้องกับการเดินป่าบนเส้นทางเขาของโคยะซัง การลดจำนวนต้นไม้*1 ในป่า การทำสมาธิในวัด และการลองทานอาหารเจค่ะ ดูเหมือนว่าชาวจังหวัดหลายคนจะเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของโคยะซังตั้งแต่วัยเยาว์ แม้นักเรียนประถมและมัธยมต้นก็ยังต้องเดินหลายสิบกิโลเมตรบนเส้นทางขึ้นเขาในการเดินทางไกลทัศนศึกษาด้วยค่ะ!

วาคายามะยังใส่ใจในการเรียนรู้ศิลปะการเขียนพู่กัน*2 และมีวิชาเรียนการเขียนพู่กันในโรงเรียนประถมและมัธยมต้นด้วยค่ะ นักเรียนจะฝึกฝนการเขียนพู่กันในช่วงปิดเทอมฤดูร้อนและเข้าร่วมการแข่งขันการเขียนพู่กันที่จัดชึ้นหลายครั้งในแต่ละภาคเรียน นอกจากนี้ยังมีการแข่งขันการเขียนพู่กันของอำเภอวาคายามะซึ่งจัดขึ้นที่อำเภอวาคายามะ และนักเรียนประถมและมัธยมต้นจำเป็นต้องเข้าร่วมด้วยค่ะ หากใครชนะรางวัล นักเรียนคนนั้นก็จะได้รับเกียรติยศอย่างมากที่สถานที่ต่างๆ เช่นที่ศาลาปราสาทวาคายามะค่ะ

*1 間伐 / Kanbatsu - การลดจำนวนต้นไม้: กระบวนการตัดต้นไม้ด้วยเครื่องมือเช่นเลื่อยเพื่อรักษาระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างต้นไม้เพื่อให้เติบโตได้อย่างมีประสิทธิภาพ
*2 書道 / Shodo - การเขียนตัวอักษรญี่ปุ่นด้วยพู่กัน: เป็นหนึ่งในศิลปะและวัฒนธรรมของญี่ปุ่น สามารถเรียนรู้ได้ในชั้นเรียนพื้นฐานและกิจกรรมนอกหลักสูตร

จังหวัดวาคายามะมีจำนวนแพนด้าที่เกิดนอกจากประเทศจีนมากที่สุด!

เมื่อพูดถึงสวนสนุกที่ได้รับความนิยมและเป็นตัวแทนของวาคายามะ สวนสนุก Adventure World ในอำเภอชิราฮามะก็เป็นสถานที่ที่ทุกคนนึกถึงค่ะ ในปัจจุบัน Adventure World ที่มีหมีแพนด้าอยู่ 4 ตัว และได้ประสบความสำเร็จในการเพาะพันธุ์ลูกแพนด้าถึง 17 ตัว ทำให้เป็นสวนสนุกที่มีประวัติการเพาะพันธุ์ที่สูงที่สุดในโลกนอกจากประเทศจีนค่ะ!

หมีแพนด้าหรือไจแอนต์แพนด้านั้นเป็นสัตว์เสี่ยงสูญพันธุ์ค่ะ ในญี่ปุ่น หมีแพนด้า 4 ตัว รวมถึง "ชานชาน" จากสวนสัตว์อุเอโนะ ได้ถูกส่งคืนไปยังจีนในเดือนกุมภาพันธ์ 2023 ซึ่งเป็นข่าวที่สร้างความฮือฮา อย่างไรก็ตาม แพนด้าทั้งสามตัวนอกเหนือจากชานชานนั้น จริงๆ แล้วเป็นหมีแพนด้าที่ถูกเลี้ยงที่ Adventure World ค่ะ

Adventure World ได้ดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับการเพาะพันธุ์และการคุ้มครองหมีแพนด้าตั้งแต่ปี 1994 และมีหมีแพนด้าอยู่ในสวนตลอดเวลา ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีลูกแพนด้าเกิดขึ้นค่ะ และสิ่งที่น่าทึ่งเกี่ยวกับวาคายามะก็คือคุณสามารถเห็นแพนด้าระยะใกล้ๆ ได้โดยไม่ต้องต่อแถวค่ะ!

อนึ่ง สาเหตุที่ Adventure World ประสบความสำเร็จในการเพาะพันธุ์แพนด้าเนื่องจากพวกเขาเปลี่ยนอาหารจาก "ขนมปังแพนด้า" ที่มีธัญพืชและโปรตีน เป็นอาหารที่แพนด้าชอบ โดยเฉพาะไม้ไผ่ค่ะ มีการรู้จักกันดีว่าผู้ดูแลได้ทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาไม้ไผ่ที่อร่อยสำหรับแพนด้าที่เลือกกินค่ะ นี่คือวิธีการเพาะพันธุ์ที่ไม่ธรรมดาในญี่ปุ่นที่มีไม้ไผ่มากมายและหลากหลายสายพันธุ์ค่ะ

ชาวจังหวัดวาคายามะเผชิญความลำบากในการออกเสียง 'za, ji, zu, ze, zo'

ในสวนสนุก "Shirahama Energy Land" ที่อำเภอชิราฮามะ จังหวัดวาคายามะ มีเครื่องเล่นที่เป็นเขาวงศ์ขนาดใหญ่ที่ชื่อว่า "The Maze ~ SOS from Dr. Energy ~" (ในภาษาญี่ปุ่น, Da迷路～エネルギー博士からのSOS～).

คุณอาจจะสงสัยว่า "ถ้าเป็นคำภาษาอังกฤษ, 'The' คือคำที่ถูกต้อง แต่ทำไมถึงใช้ 'Da'?" จริงๆ แล้วเครื่องเล่นนี้เริ่มแรกมีชื่อว่า "The Maze" แต่หลายคนออกเสียง 'The' ในชื่อเครื่องเล่นเป็น Da ดังนั้นจึงตั้งชื่อตามการออกเสียงนั้นกันค่ะ (แต่คนญี่ปุ่นจังหวัดอื่นๆ ปกติจะออกเสียง the เป็น za)

ในทำนองเดียวกัน คนที่วาคายามะมีความลำบากในการออกเสียง "za" และการออกเสียงของ "zajizuzezo" ในวาคายามะก็จะกลายเป็น "dajizudedo" แทยค่ะ

ตัวอย่างเช่น "Zousan" (ช้าง) จะกลายเป็น "Dousan" และ "Zenzai" กลายเป็น "Dendai" สำหรับชาววาคายามะค่ะ

ในทางกลับกัน ถ้าคุณขอให้ชาววาคายามะพูดว่า "象の銅像、雑巾で拭いた" (Zou no Douzou, Zoukin de fuita - รูปปั้นทองแดงช้าง ถูด้วยผ้าขนหนู) ชาววาตายามะจะออกเสียงเป็น "Dou no Douzou, Doukin de fuita)" แทนค่ะ...

เหตุผลที่กล่าวว่าเช่นนี้เพราะรูปร่างของปากเมื่อออกเสียง "za" และ "da" คล้ายกัน และเพราะเสียงเน้นของสำเนียงคันไซดั้งเดิมที่เคยใช้ในภูมิภาคคันไซ เช่นที่โอซาก้าและเกียวโต ก็ยังคงถูกสืบทอดอยู่ในจังหวัดวาคายามะค่ะ

วาคายามะที่ยังคงมีวัฒนธรรมและประเพณีดั้งเดิมของภูมิภาคคันไซ คือพื้นที่ที่ให้ความสำคัญกับประเพณีเหล่านี้ค่ะ