กลับมาอีกครั้งนะครับสำหรับ "เรื่องที่รู้ความหมายปุ๊บสยองปั๊บ" หรือ "อิมิโควะ" ที่หลายคนชอบกันมากในคอลัมน์นี้ และเพื่อให้ทุกคนได้สนุกกับการลองคิดหาคำตอบกัน ครั้งนี้เราจะเก็บเฉลยไว้เปิดเผยทีหลังกันครับ ส่วนจะเป็นตอนไหนนั้น ขอรอดูจากปริมาณคอมเมนท์และดูว่ามีคำตอบที่ถูกต้องครบทุกข้อหรือยังเอานะครับ

ในครั้งนี้ผมนำมา 4 เรื่องครับ ใครอยากจะลองตอบว่าจุดที่ทำให้เรื่องพวกนี้กลายเป็นเรื่องสยองนั้นคืออะไรก็คอมเมนท์กันมาได้เลยนะครับ

ส่วนใครที่ยังไม่รู้จัก "อิมิโควะ" ลองอ่านจากบทความครั้งก่อนดูได้ครับ

คำอธิษฐาน

ท่านดวงดาวผู้ใจดีได้ลอยลงมายังเด็กสาวคนหนึ่ง

"ฉันจะทำคำอธิษฐานอะไรก็ได้ให้เป็นจริงให้เธอ1 ข้อ"
ท่านดวงดาวกล่าว

เด็กสาวร่ำไห้
"ช่วยทำให้ครอบครัวหายไปที
ครอบครัวพรรค์นี้ ไม่มีเสียดีกว่า"

วันถัดมา เด็กสาวลืมตาตื่นขึ้น
เมื่อลงไปที่ชั้นล่าง
ก็พบทั้งแม่ ทั้งพ่อ ทั้งพี่ชาย เหมือนที่เคยตามปกติ

เด็กสาวเกิดความเสียใจในภายหลัง

คืนนั้น ท่านดวงดาวผู้ใจดีได้ปรากฏตัวต่อหน้าเด็กสาวอีกครั้ง
"ถูกใจในคำขอไหม?"

เด็กสาวกล่าว
"ช่วยถอนคำอธิษฐานเมื่อคืนได้มั้ย"

ท่านดวงดาวผู้ใจดีกล่าวตอบ
"คำอธิษฐานที่กลายเป็นจริงไปแล้วครั้งหนึ่งไม่อาจย้อนคืนได้หรอกนะ"

เด็กสาวร่ำไห้น้พตานองหน้า

อาคารมีประวัติ

ผมออกจากบ้านพ่อแม่มาเริ่มอยู่คนเดียวในเมืองกรุง

ห้องที่เช่าเป็นห้องแคบ ๆ ขนาดแค่ 6 เสื่อทาทามิ
เป็นอพาร์ทเมนต์ที่มีอายุอานามพอสมควร
แถมยังดูเหมือนจะเป็นอาคารมีประวัติคนตายด้วย ราคาเลยถูกแสนถูก ผมจึงเลือกที่นี้

นับตั้งแต่เริ่มมาอยู่ตัวคนเดียวได้ 2 สัปดาห์ จู่ ๆ ก็มีเสียงออดดังมาจากประตูหน้า
มีชายท่าทางอ่อนแออายุราว ๆ 50 ยืนอยู่หน้าห้อง แล้วเขาก็พูดว่า
"ผมเป็นคนที่อยู่ห้องข้างล่างครับ
ไม่ได้มีเรื่องอะไรร้ายแรงหรอกนะครับ
พอดีมีปัญหาเรื่องเสียงฝีเท้ามันดังรบกวน
ช่วยระวัง ๆ หน่อยได้ไหมครับ?"

แต่ว่า เรื่องนี้ก็มีจุดพิกลอยู่ครับ
เพราะวันที่ชายคนนั้นพูดถึง
ผมออกไปเที่ยว ไม่อยู่ที่ห้องเลยทั้งวัน

คิดว่าคงมีการเข้าใจผิดอะไร แต่ก็ขี้เกียจอธิบาย
เลยขอโทษขอโพยไปตามน้ำก่อนให้เรื่องจบ ๆ ไป
แล้วถัดมา 1 สัปดาห์ ชายคนนั้นก็มาหาอีกครั้ง

ชายคนนี้เหมือนถือถุงกระดาษอะไรมามากมาย
พอเปิดประตูห้องเช่าไป ก็ถูกยื่นของเหล่านั้นมาให้
"ช่วยรับเอาไปใช้ทีครับ" ชายคนนั้นกล่าว

พอลองส่องดูในถุง ก็เห็นว่าเป็นพรมเก็บเสียงราคาแพง
แบบที่นิยมใช้กันตามโรงแรมครับ

"ขนาดพอดีเลยใช่ไหมครับ?
พอดูห้องอยู่ข้างล่างพอดีเลยคิดว่าผังห้องน่าจะเหมือนกัน"

ก็รู้สึกแปลก ๆ นะครับ แต่ไหน ๆ ก็ได้ของดี ๆ มา
ถือว่าโชคดีไปก็แล้วกัน

จากนั้นก็ได้รับของอื่น ๆ อย่างเช่นแผ่นบุผนังเก็บเสียงเอยอะไรเอยในลักษณะเดียวกัน
กลายเป็นห้องที่เก็บเสียงไม่มีเสียงเล็ดลอดเลยครับ
เลยว่าจะลองเล่นเครื่องดนตรีดู จนซื้อกีตาร์มาครับ
เลยได้งานอดิเรกใหม่ ๆ มาด้วยเลย

คราวหน้าจะเอาอะไรมาให้อีกก็ไม่รู้นะครับ

ป่าเบญจพรรณ

เมืองที่ผมอาศัยอยู่มีป่าเบญจพรรณอยู่ด้วย
แต่ช่วงไม่นานมานี้ แถบดังกล่าวก็มีข่าวลือไม่สู้ดีเกิดขึ้นครับ

ดูเหมือนว่าพอตกกลางคืน
จะมีวิญญาณผู้หญิงปรากฏตัวขึ้นครับ

ปีนี้ผมจะอายุ 31 แล้ว
แต่ก็ไม่เคยมีข่าวลือเรื่องผีในเมืองนี้มาก่อนเลยสักครั้ง
เพราะงั้น พอได้ยินข่าวลือนี้ก็เลยรู้สึกไม่ค่อยดี

แต่ว่า จะเรียกว่าหุนหันพลันแล่นหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ
พอได้ยินข่าวลือไม่ดีแบบนั้น
ผมก็มีนิสัยอยากไปพิสูจน์ด้วยตาตัวเองว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ขึ้นมาครับ
วันนี้เลยตัดสินใจจะไปยังป่าเบญจพรรณ
เพื่อตรวจสอบว่ามีจริงหรือไม่ครับ

เวลา 2 นาฬิกา 15 นาที
ในที่สุดก็มาถึงป่าเบญจพรรณที่ว่า
ไม่พบปรากฏการณ์เรื่องผีที่ว่านั้นเลย
เป็นแค่เรื่องหลอกงั้นหรือ
ผมรู้สึกโล่งใจขึ้น

ฮึ่ย อย่าบอกนะว่า
ผมเหมือนจะเห็นเงาผู้หญิงอยู่ในป่าลึก

ผมส่องไฟฉายไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
ก็พบผู้หญิงในชุดสูทยืนอยู่
ในตอนนั้น ผู้หญิงก็ค่อย ๆ หันหลัง

ผู้หญิงคนนั้นไม่มีศีรษะส่วนหลัง

ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกำลังพูดอะไรอยู่
"คืนสมองชั้นมาาาา"
เธอพูดใส่ผมด้วยเสียงอ่อนล้า

ท่ามกลางความสยองหวาดกลัว ผมกลับคิดกับตัวเองว่า

"มึงอย่าร้อนลนไป…"

กระจกสะท้อนความจริง

คุณหมอกำลังนำกระจกมาให้คนไข้ดู

ทาโร่: นี่คือกระจกสะท้อนความจริง? ร่างจริงกูไม่มีทางเป็นอีป้าหน้าตาขี้เหร่อย่างนี้หรอก

มิกิ: อย่ามาพูดเป็นเล่นนะ นี่มันใครกันเนี่ย ตัวชั้นในอนาคตเหรอ นี่มันคนแปลกหน้าชัด ๆ

โชตะ: ผมเป็นเด็กผู้ชายนะครับ ผมเป็นเด็กผู้หญิงเหรอ งงไปหมดแล้ว

อุเมโกะ: ตัวอิชั้นสมัยสาว ๆ เหรอ? ไม่จริงดอก อิชั้นสวยกว่านี้เยอะเลย

ฮานาโกะ: อะไรเนี่ย? กระจกธรรมดาไม่ใช่เหรอ? กระจกสะท้อนความจริงตรงไหน? ไร้สาระ

หมอ: งั้น เป็นฮานาโกะก็แล้วกันเนอะ

ทาเคชิ: เดี๋ยวกูฆ่าทิ้งซะเลยมึงนี่!

เฉลย

เรื่องคำอธิษฐาน

ตัวเด็กสาวพอจะรู้สึกได้ว่าครอบครัวตัวเองไม่ใช่ครอบครัวที่แท้จริง แต่เวลาขอพรก็ไม่ได้ระบุว่าให้ครอบครัวไหนหายไป พอเห็นครอบครัวที่อยู่ด้วยยังอยู่ครบตามปกติ จึงแน่ใจในเรื่องดังกล่าว แต่อนิจจา เธอทำให้ครอบครัวที่แท้จริงของเธอหายไปจากโลกแล้ว...

เรื่องอาคารมีประวัติ

อาคารเป็นอาคารมีประวัติเพราะเคยมีเหตุฆาตกรรมในห้องนั้นมาก่อน และคนร้ายก็คือชายห้องข้างล่าง แต่คราวก่อนมีการต่อสู้ขัดขืนส่งเสียงดัง ครั้งนี้ฆาตกรจึงเตรียมการล่วงหน้าโดยใช้ข้ออ้างเรื่องอาคารมีประวัติเอาของต่าง ๆ มาให้...

เรื่องป่าเบญจพรรณ

ชายคนนี้เพิ่งก่อเหตุฆาตกรรมและนำศพไปฝังในป่าเบญจพรรณมาไม่นาน พอมีข่าวว่ามีการเจอผี จึงกังวลว่าความจะแตก แต่เมื่อไปแล้วกลับพบวายังไม่มีใครพบศพที่ตัวเองฝัง แถมวิญญาณที่ปรากฏยังเป็นคนละคนกับเหยื่อที่ตัวเองสังหาร จึงโล่งใจไป...

เรื่องกระจกสะท้อนความจริง

ผู้ป่วยมีคนเดียว เป็นโรคหลายบุคลิก ทุกบุคลิกเห็นร่างฮานาโกะ แต่พอหมอตัดสินใจให้ฮานาโกะเป็นบุคลิกหลัก บุคลิกที่ชื่อทาเคชิดูเหมือนจะไม่ยอมรับการตัดสินใจนั้น...